In opdracht van de TU Delft werken waterbouwbedrijven Van den Herik-Sliedrecht en Boskalis aan de realisatie van zo’n 100 meter tijdelijke hybride ‘testduin’ tussen Monster en Kijkduin waarin een aantal gecombineerde harde- en zandige kustbeschermingsontwerpen worden nagebootst. Dit unieke veldexperiment moet uitwijzen hoe hybride duin constructies eroderen bij storm en de interacties tussen de zandige en harde elementen beter te begrijpen. Dit helpt om hybride duinen in de toekomst efficiënter, effectiever en veiliger te ontwerpen. Postdoc onderzoeker en civieltechnisch ingenieur Daan Poppema leidt het onderzoek, met steun van NWO en Rijkswaterstaat.
Om te onderzoeken hoe de erosie van het testduin en het voorliggende kustprofiel verloopt bij hybride en reguliere duinen en dijken, worden vier verschillende types getest: zandige duin, dijk-in-duin, dijk, en kering-in-duin.
De zandige duin is volledig opgebouwd uit zand, terwijl de dijk-in-duin en dijk bestaat uit zand met een harde dijkhelling. De kering-in-duin bestaat uit zand met een harde kern van containers in het duin.
Gedurende de komende maanden wordt nauwkeurig in de gaten gehouden hoe het testduin zich gedraagt en erodeert door stormen. Hiervoor wordt een breed scala aan meetinstrumenten ingezet, dat de stroming, golfaanval en duinerosie rond de opstelling meet. Aan het eind van het experiment, rond februari-maart, wordt de opstelling weer verwijderd. Daarna begint het uitgebreid analyseren en modeleren van de meetgegevens om te onderzoeken hoe de verschillende delen van de testduin zich hebben gedragen
Video
View largerVoor het laatst gewijzigd: 23/10/2025

