Matthijs: Je woont in Houston en dat is een interessante stad vanuit het oogpunt van overstromingsrisico’s. Kun je ons iets
vertellen over waterveiligheid in Houston en haar omgeving?
Charlie: Aan de ene kant is Houston een vrij unieke stad, omdat het een zeer uitgestrekte stad is, en in plaats van langzaam geleidelijk uit te breiden, is het snel gegroeid. Je hebt ook de voorsteden rond Houston, en dan heb je een heel grootstedelijk gebied. Het is ook erg vlak. Het is een oude kustvlakte en er is niet veel hoogteverschil. De zuidelijke helft van de stad bestaat uit uitgestrekte klei die de absorptie van regenval beperken. Aan de noordkant is de bodem iets meer zanderig en bevat het slib, maar het is over het algemeen meer slib dan zand, wat ook de opname van regenval beperkt. De drainagebuizen zijn ontworpen voor een regenval van eens in de twee jaar. Omdat de drainagebuizen een beperkte capaciteit hebben, zorgen de straten voor de afvoer. Met die beperkte capaciteit, kun je je voorstellen wat er gebeurt in de straten tijdens extreme regenval van orkaan zoals in augustus 2017.
De skyline van het centrum van Houston en de betonnen uitgestrektheden hebben volgens een Nature-studie overstromingen verergerd door de storm zelf te veranderen en het harder te laten regenen. Op de foto stond de snelweg 288 op 27 augustus 2017 onder water. Bron afbeelding: Thomas B. Shea Getty Images
Aan de andere kant zijn de ontwerpcriteria voor regenval die in de afgelopen 30 jaar zijn gebruikt, gebaseerd op een studie die in 1963 werd voltooid en waarbij een neerslagreeks werd gebruikt om waarschijnlijke regenfrequenties te ontwikkelen. Dit is geen nauwkeurige weergave van wat er tegenwoordig gebeurt met gezien de klimaatverandering en toenemende ontwikkeling. Onlangs, in 2018, zijn nieuwe ontwerpcriteria voor regenval ontwikkeld. In Houston stegen de neerslagtotalen voor het 24-uurs neerslagvolume met maar liefst 50%, van ongeveer 300 mm in 24 uur tot ongeveer 450 mm in 24 uur, dus het is een zeer, zeer grote toename van de totale regenval die nu zal worden gebruikt in het ontwerp. De benodigde opslagvolumes stegen vervolgens met bijna 100% binnen de stad Houston.
Foto van de hulpverlening tijdens de orkaan Harvey. Bron afbeelding: Delft Harvey Texas Research Team.
Matthijs: En hoe zit het met de orkanen?
Charlie: Er is veel geld in het gebied geïnvesteerd vanwege de orkaan Harvey om te herstellen van de impact die de regio had. En dus zijn er nogal wat projecten waar we naar kijken door ook rekening te houden met nooit geïmplementeerde initiatieven uit de jaren 1930, omdat ze werden gezien als een “pie in the sky” oftwel, luchtkastelen. Deze maatregelen hebben ons destijds misschien miljoenen dollars gekost, en nu zullen het miljarden dollars zijn, maar de voordelen zijn veel groter. Dus dat komt neer op de vraag: waar wil je mee leven? We worden geconfronteerd met steeds meer extreme stormen en we moeten nog uitzoeken hoe we ermee om moeten gaan.
Matthijs: Dus geld lijkt het grootste knelpunt zijn.
Charlie: Het is altijd een knelpunt. Niemand wil namelijk extra belasting betalen.
Matthijs: Wat mij ook interesseert, is de rol van onderzoek en de rol van universiteiten. Ook voor ons in Nederland kan het handig zijn om te weten dat jullie geïnteresseerd zijn in speciale onderzoeksvragen, en misschien kunnen we samen aan deze vraagstukken werken.
Houston Galveston Bay Region en het onderzoek over overstromingsrisicovermindering met de TUDelft. Bron afbeelding: Kothuis et al. 2015).
Charlie: In Galveston (het gebied dat voor het eerst werd getroffen door de hoge waterstanden en golven tijdens een orkaan), zijn we sinds de tropische storm Allison in 2001 geïnteresseerd in het ontwikkelen van een waarschuwingssysteem voor overstromingen, iets wat ook goed zou zijn geweest in Duitsland dit jaar. Nogmaals, we moeten systemen opzetten om goede waarschuwingen te geven, zodat je daadwerkelijk iets kunt doen om jezelf te beschermen. Ook is de stad Galveston erg geïnteresseerd in pompen en gemalen, vergelijkbaar met wat New Orleans heeft gedaan, in plaats van volledig te vertrouwen op de zwaartekracht. Ik denk dat dit een geweldige plek is waar de Nederlandse kennis heel goed van pas kan komen. Dus ik ga contact opnemen met de stadsingenieur in Galveston en hem voorstellen contact op te nemen met Baukje Kothuis van het Nederlandse consulaat in Houston om contact te leggen met enkele Nederlandse experts om Galveston mogelijk te helpen bij het implementeren van dat systeem.
Vanmorgen hadden we een presentatie over een groot project: een diepe drainagetunnel die de stad zou omzeilen, vergelijkbaar met wat ze hebben in San Antonio en Dallas. Ik weet dat je goed op de hoogte bent van alle kustverdediging waar we naar hebben gekeken, zowel met een robuust stroomgebied “Ike Dike” als het plan “Galveston Bay Park”. We hebben ook enorme petrochemische fabrieken op het water, en het zou een grote ramp zijn als er iets zou gebeuren als gevolg van de orkaan, dus dat is uiteraard een grote zorg.
Matthijs: We hebben het nu al een tijdje over klimaatverandering gehad. Is daar, afgezien van de politieke discussie, bij jullie veel technische discussie over?
Charlie: Het probleem hier is dat alles wat de overheid kan doen gepolitiseerd is, want zo werkt de politiek hier om verkozen te worden. Dus als een politicus een standpunt inneemt, moet iedereen partij kiezen. Dus ik denk dat het een groot probleem voor ons is. Maar ik denk niet dat er enige twijfel bestaat over klimaatverandering bij degenen die verantwoordelijk zijn voor de aanpak. Ze weten wat klimaatverandering betekent en willen daar op de juiste manier mee omgaan. Op dit gebied zijn er tal van initiatieven in de maak die rekening houden met klimaatverandering.
Matthijs: Dus pak het op technisch niveau en niet op politiek niveau.
Charlie: Ik zie inderdaad ook veel in wat we ‘Low Impact Development’ noemen, waarbij we proberen te profiteren van groene daken en regentuinen om de afvoer te dempen. De uitdaging is om met de betrokkenen te praten over deze mogelijkheden zodat ze begrijpen dat dit goed is, en ook daadwerkelijk kan op een manier die hen zowel de kosten nu als het toekomstige onderhoud ten goede komt. Als het goed wordt gedaan, maakt het de stad ook veel esthetischer. Dus die uitdaging is er altijd. Maar ik denk dat sommige mensen die “Low Impact Design” in het verleden niet echt hebben omarmd, er een beetje meer over beginnen na te denken.
Als u geïnteresseerd bent om deze discussie op te volgen, deel uw voorkeuren in LinkedIn!
Last modified: 17/10/2021